پرینترهای سه‌بعدی FDM (Fused Deposition Modeling) و رزینی (Resin)

تفاوت‌های اصلی بین پرینترهای FDM و رزینی

1. نحوه عملکرد
FDM: در این روش، فیلامنت‌های ترموپلاستیک (مانند PLA، ABS) به وسیله نازل داغ ذوب شده و به صورت لایه‌به‌لایه بر روی هم قرار می‌گیرند. این فرآیند شبیه به کارکرد یک چسب حرارتی است.
رزینی: این پرینترها از رزین مایع استفاده می‌کنند که با تابش نور UV یا لیزر سفت می‌شود. پلتفرم ساخت درون یک حوضچه پر از رزین قرار دارد و لایه‌ها به تدریج با تابش نور سخت می‌شوند.
2. کیفیت و دقت چاپ
FDM: دقت چاپ معمولاً بین 50 تا 200 میکرون است و ممکن است سطوح چاپ شده خطوط لایه‌ها را نشان دهند که نیاز به پس‌پردازش دارند.
رزینی: دقت بالاتر، حتی تا 10 میکرون، و سطوح صاف و جزئیات دقیق بدون نیاز به پس‌پردازش گسترده از ویژگی‌های این نوع پرینتر است.
3. مواد مصرفی
FDM: از فیلامنت‌های ترموپلاستیک استفاده می‌شود که معمولاً ارزان‌تر هستند.
رزینی: از رزین‌های حساس به نور استفاده می‌شود که هزینه بیشتری دارند و نیاز به تجهیزات پردازشی بیشتری برای پس‌پردازش دارند.
4. سرعت چاپ
FDM: سرعت چاپ بستگی به اندازه و پیچیدگی مدل دارد، اما معمولاً برای قطعات بزرگتر مناسب‌تر است.
رزینی: این پرینترها می‌توانند لایه‌های نازکتری را با سرعت مناسب چاپ کنند، اما فرآیندهای پس‌پردازش ممکن است زمان کلی را افزایش دهند.
5. کاربردها
FDM: بیشتر برای ساخت نمونه‌های اولیه، قطعات مکانیکی و مدل‌های بزرگ استفاده می‌شود.
رزینی: ایده‌آل برای مدل‌های دقیق، جواهرسازی، دندانپزشکی و هر کاربردی که نیاز به جزئیات بالا دارد.
6. قیمت
FDM: هزینه پایین‌تری نسبت به پرینترهای رزینی دارد، هم در خرید دستگاه و هم در مواد مصرفی.
رزینی: هزینه بیشتری دارد و نیاز به تجهیزات اضافی برای پس‌پردازش نیز ممکن است هزینه‌ها را افزایش دهد.
7. نگهداری و ایمنی
FDM: نگهداری کمتری نیاز دارد و کار با آن نسبتاً تمیز است.
رزینی: کار با رزین‌ها ممکن است کثیف باشد و نیازمند دقت بیشتری است؛ زیرا رزین‌ها سمی هستند و باید از تماس با پوست جلوگیری کرد.